Podocnemis erythrocephala
| Podocnemis erythrocephala IUCN-status: Kwetsbaar[1] (1996) | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
_(dorsal).jpg)
| |||||||||||||||||
| Tekening van de schildpad. | |||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||
| Podocnemis erythrocephala (Spix, 1824) | |||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||
Podocnemis erythrocephala op  Wikispecies
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Podocnemis erythrocephala is een schildpad uit de familie scheenplaatschildpadden (Podocnemididae).
Naam en indeling
[bewerken | brontekst bewerken]De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst voorgesteld door Johann Baptist von Spix in 1824. Oorspronkelijk werd de wetenschappelijke naam Emys erythrocephala gebruikt.[2] De soortaanduiding erythrocephala is een samenstelling van Oudgrieks ἐρυθρός (eruthrós), 'rood' en κεφαλή (kephalḗ), 'hoofd/kop'.
Kenmerken
[bewerken | brontekst bewerken]De schildpad bereikt een schildlengte tot 32 centimeter. Het schild is bruin tot zwart van kleur, de schildrand is lichter. Het schild wordt breder naar de achterzijde toe. Het koepelvormige schild is op zijn hoogst aan de voorzijde. De kop draagt brede, gladde schubben, tussen de neusgaten en de ogen is een lengtegroef aanwezig. De kop en de snuit zijn langwerpig. De kop van de juvenielen draagt vele rode vlekken, die alleen bij volwassen mannetjes behouden blijven. Vrouwtjes krijgen naarmate ze ouder worden een bruine kop. Aan de onderzijde van de staart zijn negen witte schubben aanwezig achter de cloaca.[3]
De plastronformule is als volgt: abd > pect > fem > intergul > an > gul >< hum.[4]
Levenswijze
[bewerken | brontekst bewerken]Op het menu staat voornamelijk plantaardig materiaal zoals algen en waterplanten maar ook in het water gevallen plantendelen zoals fruit en zaden worden gegeten. Onder andere delen van de plantenfamilies vlinderbloemenfamilie (Fabaceae), Loranthaceae, grassenfamilie (Poaceae), sterbladigenfamilie (Rubiaceae) en Sapotaceae worden geconsumeerd. Op het water drijvende deeltjes worden naar binnen gezogen waarna het water wordt uitgeperst en de voedseldeeltjes worden ingeslikt. Ook vlees wordt gegeten, in de magen van de schildpadden werden delen van vissen, kreeftachtigen, insecten en spinnen aangetroffen. De schildpad wordt soms door hengelaars gevangen omdat van het aas wordt gegeten.[5]
De vrouwtjes zetten vijf tot dertien eieren af die een witte kleur hebben en een harde schaal. De eieren worden gedeponeerd in een ondergrondse nestkamer die een ovale vorm heeft. De eieren zijn langwerpig van vorm en meten ongeveer 40 bij 28 millimeter.[3]
Verspreiding en habitat
[bewerken | brontekst bewerken]Deze soort komt voor in delen van Zuid-Amerika en leeft in de landen Brazilië, Colombia en Venezuela.[2] De habitat bestaat uit rivieren, veelal zwartwaterrivieren maar ook in regenwaterrivieren is de schildpad aangetroffen, vaak in troebel water.[3]
Beschermingsstatus
[bewerken | brontekst bewerken]Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is de beschermingsstatus 'kwetsbaar' toegewezen (Vulnerable of VU).[6]
Bronvermelding
[bewerken | brontekst bewerken]Referenties
- ↑ (en) Podocnemis erythrocephala op de IUCN Red List of Threatened Species.
- ↑ a b Peter Uetz & Jakob Hallermann, The Reptile Database - Podocnemis erythrocephala.
- ↑ a b c Franck Bonin, Bernard Devaux & Alain Dupré, vertaald door Peter C.H. Pritchard (2006). Turtles of the World. Johns Hopkins University Press, Pagina 102. ISBN 0801884969.
- ↑ C.H. Ernst, R.G.M. Altenburg & R.W. Barbour, Turtles of the world - Red-headed river turtle (Podocnemis erythrocephala)[dode link].
- ↑ Russell A. Mittermeier, Richad C. Vogt, Rafael Bernhard, Camila R. Ferrara, Podocnemis erythrocephala (Spix 1824) – Red-headed Amazon River Turtle, Irapuca.
- ↑ International Union for Conservation of Nature and Natural Resources - Red List, Podocnemis erythrocephala - IUCN Red List.
Bronnen
- (en) – Franck Bonin, Bernard Devaux & Alain Dupré, vertaald door Peter C.H. Pritchard - Turtles of the World – Pagina 102 – 2006 – Johns Hopkins University Press – ISBN 0801884969
- (en) – Peter Uetz & Jakob Hallermann - The Reptile Database – Podocnemis erythrocephala - Website Geconsulteerd 7 mei 2022
- (en) – Peter Paul van Dijk, John B. Iverson, Anders G. J. Rhodin, H. Bradley Shaffer & Roger Bour - Turtles of the World, 7th Edition: Annotated Checklist of Taxonomy, Synonymy, Distribution with Maps, and Conservation Status - ISSN 10887105 (2014) - Website